CAMINO VOOR BLOOM 

Henri en Annemarie .
from €10,000 (116%)

Wij zijn Henri en Anne-Marie, ouders van Toon.
Toon heeft het Bloomsyndroom

Het Bloomsyndroom is zeer zeldzaam en veroorzaakt op zeer jonge leeftijd kanker.
Er zijn momenteel geen goede behandelingen voor kanker bij Bloom patienten. .

Met het onderzoek: Zeldzame erfelijke kanker; betere toekomst voor Bloom syndroom, wordt onderzocht of immunotherapie een doeltreffende behandeling voor Bloom patienten kan zijn.

Kijk hier voor de toelichting van de Hoofdonderzoeker Richarda de Voer.

Stel je eens voor wat dat voor de toekomst zou betekenen.

Wij willen ons letterlijk inspannen om zoveel mogelijk donaties te werven voor het Radboud Oncologie Fonds voor het onderzoek van Richarda de Voer. We hopen met "onze Camino" een stap te zetten naar de financiering van het onderzoek waarvoor in totaal ca. € 200.000 benodigd is.

Daarom gaan we (21 september tot en met 5 oktober)  de Camino Portugues (275km) lopen. Graag hadden we vanuit Nederland gelopen maar dit is op korte termijn niet haalbaar in combinatie met ons gezin en werk.

We gaan de kustroute lopen in 14 etappes in 14 dagen. 

We zouden het fantastisch vinden als jullie "onze Camino" steunen  met een donatie. 

 

Hoofdonderzoeker
Dr. Richarda de Voer, Cancer genomics (‘genomica van kanker’)

''We richten ons op de genetische aanleg en mutatieprocessen die ten grondslag liggen aan de ontwikkeling van kanker, met name in de context van kankerontwikkeling op jonge leeftijd en met betrekking tot de ontwikkeling van meerdere primaire tumoren gedurende het leven''

Medeonderzoekers
Dr. Chella van der Post, patholoog in het Radboudumc
Dr. Karlijn Bol, medisch oncologoog Radboudumc
Mr. Mark Gorris, tumor immunoloog Radboudumc 
Dr. Arjan van Laarhoven, internist Radboudumc

In samenwerking met: 

View all
€100 31-10-2024 | 11:46
€100 22-10-2024 | 17:07
€50 14-10-2024 | 19:13
€100 13-10-2024 | 09:59
€20 12-10-2024 | 14:00
View all

Santiago de Compostella

06-10-2024 | 10:14 Vandaag de laatste route van Padron naar Santiago de Compostella. We willen er vroeg zijn en staan daarom wat eerder dan normaal op. We ontbijten en vertrekken. Gelukkig regent het en kunnen we nog een keer gebruik maken van de gekochte poncho. Inmiddels heeft ie wat gaten en mag daarom in Spanje blijven, zou zonde zijn als we hem zo weinig kunnen gebruiken.   Het is nog donker als we vertrekken en om aansluiting op de route te krijgen moeten we eerst een stukje lopen. Een kleine kilometer had de dame bij de receptie gezegd, het is heel eenvoudig. Het was inderdaad eenvoudig te vinden maar ze was vergeten te vertellen dat we dan wel een stuk over de snelweg moesten voor de aansluiting. Fijn dat ze in Spanje ook een stukje weg hebben naast de rijbaan wat ze vluchtstrook noemen. Wat dat betreft is het in Nederland toch wel erg strikt gereguleerd allemaal. Er staan overal verkeersborden en als er eens per dag een voetganger moet oversteken wordt er direct een zebrapad aangelegd. Hier in Spanje doen ze niet zo moeilijk. Er wandelen vele duizenden pelgrims dezelfde route en vaak moet je op drukke wegen oversteken. Een zebrapad is daarvoor blijkbaar niet nodig. Ook loop je regelmatig gewoon langs de weg waar auto’s je rakelings passeren. Het voetpad ontbreekt dan even. Daar wordt allemaal niet zo moeilijk over gedaan. Kunnen ze in Nederland misschien nog wat van leren want daar wordt alles dicht geprotocolleerd (is nog een echt woord ook). De route vandaag is niet echt bijzonder. Wel een aantal mooie stukken en zeker een paar mooie dorpjes die we passeren. Kleine gehuchten waar nog op hout wordt gestookt. Hier lijkt de tijd stil te hebben gestaan. Wat het meest opvalt vandaag is het aantal pelgrims. Het is druk op de route, bijna in file is iedereen op weg naar Santiago. Er is ook veel meer horeca en kleine tentjes langs de weg waar mensen hun spullen willen verkopen aan de langslopende pelgrims. Ik denk, omdat het vandaag regent loopt iedereen met het hoofd naar beneden in stilte zijn camino. Het regent ook niet een beetje, het is exceptioneel zelfs voor de streek. Daarom hebben we ook veel tijd om over onze eigen weg na te denken. Het lopen gaat inmiddels prima, we kunnen zo door naar Nederland als we willen. Daar zijn we ook niet bijzonder in, dat doen vele duizenden mensen...elke dag. Wat onze camino voor ons bijzonder maakt zijn de vele reacties en de vele steunbetuigingen die we hebben gekregen. Van mensen dichtbij en van mensen veraf. Financieel voor het doel waarvoor we dit doen en mentaal via appjes en berichten en telefoontjes. Van veel mensen waarvan je het gelukkig mag verwachten maar ook van veel waarvan je het niet verwacht. Of van iemand uit het verleden die jou niet is vergeten. Dat maakt het voor ons heel bijzonder en daarvoor zijn we dankbaar. Wij wensen ieder op zijn of haar eigen camino: Ultreia et Suseia ! Voor ons gaat de reis verder dan deze camino. Wij zijn in de overtuiging dat wij ook hiermee “voorwaarts” gaan. Dank aan eenieder die hieraan heeft bijgedragen. Henri en Anne-Marie
Read more