Uit liefde

De laatste 5 kilometers van deze challenge op de laatste dag van het jaar. Poëtisch toch? Iets minder soepel, maar met net zoveel plezier, denkend aan alle mensen in mijn leven. Denkend aan mijn 3 zoons, hoe ik hoop dat ze me ooit zullen herinneren. Ja, er schiet veel door mijn hoofd als ik wandel in mijn uppie (ook als ik strijk trouwens). Soms fijne dingen, soms minder fijn, soms herinneringen, soms dingen die nog komen, soms dromen die ik misschien nog wel waar ga maken, dromen waarvan ik weet dat het dromen blijven, ja er gebeurt veel in dat brein. Tja, 31 december 2021, weer een jaar voorbij. Een jaar waarvan we dachten dat het zoveel licht zou brengen.... Nou er waren zeker veel lichtpunen, maar ook zeker veel mindere dingen. Verdriet, afscheid, teleurstelling.... Het hoort er ook allemaal bij. Een nieuw jaar staat voor de boeg, een nieuw jaar, met nieuwe kansen, met hoop.... Ik hoop dat kanker inderdaad een ziekte wordt van het verleden, een ziekte waar je niet meer aan dood gaat en een ziekte waar je niet zo onder hoeft te lijden. Ik hoop.... Ja, ik hoop op vrede op aarde, op echte gelijkheid (waarbij ieder elkaar in zijn waarde laat), ik hoop op een mooiere samenleving waar we weer voor elkaar en met elkaar leven, ik hoop... Een hele goede jaarwisseling allemaal, dank voor al jullie steun en donaties, dat 2022 maar een mooi jaar mag worden. Ik tel mijn zegeningen 😘 Liefs Kirstin - er kan nog gewoon gedoneerd worden -

🎵You may say I'm a dreamer, but I'm not the only one 🎵(John Lennon) Vandaag gingen mijn gedachten overal heen. Dat komt vast ook door de tijd van het jaar. De balans opmaken. De lieve mensen die je mist, de lieve mensen die er nog wel zijn. De dingen die je zelf doet, de dingen die je anders had willen doen. Reflectie. 🎵En ik zal me voor mijn goeie moed niet schamen. Een lach is vaak het laatste wat ons rest. En zolang ik vrienden heb die dat beamen. Sta ik niet toe dat het geweld mijn dag verpest. … Ik zie nog zoveel mooie kansen En mensen en wensen, wensen heb ik ook in overvloed. 🎵(Guus) Het Radbout Oncologie Fonds is er niet alleen voor Nijmegen en omgeving. De onderzoeken en de resultaten komen iedereen ten goede. Nu de nog te lopen kilometers aflopen en het donatie bedrag oploopt, zie ik de toekomst met vertrouwen tegemoet. Ik tel zoals elke dag mijn zegeningen. Geniet van de dingen om mij heen. Ik ben dankbaar voor alle donaties tot nu toe en hoop dat er nog wat bij komt. Nog maar 5km en €110 te gaan.....

75km om aandacht te vragen voor Radboud Oncologie Fonds en om geld op te halen, zoveel mogelijk geld. Geld voor onderzoek. De 75km zijn door mij gekozen, iets wat ik mezelf heb opgelegd en dat doe ik dan ook. Als ik ze niet zou lopen, zou er niemand iets van zeggen, maar ik zou het weten. Dus ik loop die 75km, door weer, wind en in de regen (dat laatste vind ik trouwens ook niet erg). Zoals wel vaker komt het bij mij neer op de eindspurt. Bij kanker is dit echter juist niet goed. Hoe eerder ontdekt, hoe groter de kans van genezing. Betere en vroegere detectie is dus letterlijk van levensbelang. Onderzoeken hoe kanker eerder ontdekt kan worden zijn nodig. We weten al veel meer dan 40 jaar geleden, maar het kan nog allemaal zoveel beter. Gister was ik met schoenen gaan wandelen die net even niet lekker zaten, bovendien waren mijn voeten heel droog. Het resultaat was beschadigde voeten, vandaag deed ik andere schoenen aan en ik liep weer als een Kievit. Soms zit het in dit soort details. Het materiaal. Ook bij de behandeling van kanker is er op dit gebied nog winst te behalen. Betere behandelingen en betere nabehandelingen. Als bijvoorbeeld de bestraling nog gerichter kan, dan zijn er misschien maar 30 bestralingen nodig in plaats van 40. Van dichtbij heb ik gezien wat het verschil is voor de patiënt. De 30 bestralingen gingen nog best, daarna begon de ellende. Die laatste 10 waren zwaar. Ook de nabehandeling van patiënten is belangrijk en verschilt per patiënt. Deze onderzoeken kosten geld, veel geld. Maar als kanker eerder ontdekt wordt en als behandelingen effectiever en minder invasief worden, dan is het herstel van patiënten korter en is het lijden minder. Ik heb mezelf als doel gesteld om €500 op te halen. We zijn al aardig op weg. Ik ben mijn sponsors ook heel, heel dankbaar. Maar wat zou het leuk zijn als ik dik over het gestelde bedrag ga.... Als je op de link klik (de foto) dan kom je vanzelf op de goede donatie pagina. Liefs, Kirstin

Bijna 25 jaar (24 jr en 5 mnd eigenlijk) en 25 kg geleden liep ik ongetraind de Nijmeegse Vierdaagse. 4 dagen achter elkaar, 40 km per dag. Tijdens mijn wandeling voor het Radboud Oncologie Fonds vandaag bedacht ik me, hoe weinig ik me gerealiseerd heb, hoe bijzonder die prestatie was. Ik deed het gewoon. 4x 40km. Vandaag liep ik er 12 in een prima tempo met schoenen die voor ellende zorgde. Ook een prestatie dus. Zo zijn er meer presentaties in het leven die als "gewoon" worden gezien, maar die het helemaal niet zijn. Mensen die ziek zijn leveren ook prestaties, elke dag weer. Ook de onderzoekers die naar oplossingen zoeken, betere behandelingen, effectievere medicatie etc. Deze onderzoekers hebben geld nodig om te kunnen blijven zoeken naar betere behandelingen. Daarom loop ik voor het Radboud Oncologie Fonds. Iedere euro is welkom. Klik op de link en doneer.

Echt een ieniemienie afstandje. Maar toch ook belangrijk. Dit korte wandelingetje zorgde ervoor dat levensreddende medicatie hier weer in huis is. Korte afstanden, kleine donaties, alles helpt om een doel te bereiken. Stap voor stap, Euro voor Euro. Vooral daar heb ik nog wat hulp nodig.

Vandaag gezellig bijkletsen met de buuf. Veel te lang geleden. Ik heb genoten. Gewoon samen lopen, praten over van alles, twee moeders. Fijn, gewoon fijn. Soms is dat precies wat je nodig hebt, zeker in deze tijd. Zeker in deze tijd. We realiseerden ons weer hoe gelukkig je mag zijn als alles goed gaat. Als iedereen in je gezin gezond is. Dat is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Daarom loop ik voor het Radboud Oncologie Fonds, omdat ik hoop dat in de toekomst voor meer mensen een lang en gezond leven haalbaar is. Iedere € helpt bij onderzoek naar kanker. De kilometers die komen er wel, maar wat zou ik graag ook het bedrag halen wat ik me ten doel heb gesteld.

Soms ben je een eenzame strijder. Ik loop graag alleen in mijn eigen tempo als ik een bepaalde afstand/in mijn hoofd heb. Maar samen wandelen (zeker als het mooi weer is) is ook heel gezellig. De uitslagen van de onderzoeken zijn binnen. Beide waren goed nieuws. Ik ben, voor zover men kan zien, kern gezond. Dat is weer een geruststelling. Het onderzoek waar ik nu voor loop is daarom ook zo belangrijk. Niet alleen voor Nijmegen en omgeving, voor iedereen. Als men in de jaren 80 had geweten dat een te snel werkende schildklier op andere klachten kan wijzen, was mama misschien gered. DAAROM blijft onderzoek belangrijk. Eerder ontdekken van kanker betekent vaak betere kansen... De kilometers gaan gestaag omhoog, de donatoes blijven nog wat tegen. Stuur me dit jaar geen kaartje, trakteer me niet op een drankje in de kroeg, maar doneer een paar euro,ik ben gelukkig met elke donatie. Liefs Kirstin

Na de ochtendwandeling, een heerlijke lunch (de pompoensoep is een absolute aanrader) bij Bakkerij Ammerlaan met een andere lieve vriendin. Mocht ik me laten verwennen bij kapper Moolenaar. Toen het laatste stukje naar huis.

Lopen naar het dorp. Even een omweg om een pakje van de oudste af te geven. Heerlijk. 3,4 km lopen voor de een gewoon, voor een ander geen optie meer. Het zijn soms de kleine, gewone dingen die we niet meer waarderen, die voor iemand die ziek is zo bijzonder worden. In het Engels klinkt het zo mooi, 'sometimes you have to stop and smell the roses'. Zo is het ook. Soms moet je even stil staan bij dingen, de momenten koesteren. Meer genieten. Je zegeningen tellen.

Vandaag liep uiteraard mama met me mee. Er bloeide bloemen waar je ze niet verwacht, de zon brak door en maakte alles om me heen zoveel mooier. Maar na een tijdje liep een andere prachtige, sterke vrouw met me mee. Zij vecht op dit moment, ze vecht om zo lang mogelijk bij ons te blijven. Haar naam is niet aan mij om te noemen, maar ze is me zeer dierbaar. Met haar liep ook haar dochter met me mee. Zij kan net als ik 18 jaar geleden alleen maar toekijken, zoveel mogelijk helpen, liefde geven en proberen om sterk te blijven, wetende dat haar hart gebroken gaat worden. Ook haar naam noem ik pas als ze mij het ok geeft, maar weet dat ik aan je denk, dat ik elke stap vandaag voor jullie liep. Alleen maar liefde. Mama zou vandaag alle moois tijdens de wandeling hebben gezien, ze zou hebben gevonden dat ik veel te snel liep, maar ze zou haar zegeningen tellen. Dat doe ik dus ook, elke dag. Maar mama en zoveel anderen zijn wel de reden waarom ik loop voor het Radboud oncologie fonds! Kanker moet dragelijker worden, geneesbaar zou ideaal zijn, maar ik teken al voor dragelijk en voor chronisch. De verlammende angst die je voelt bij de diagnose gun je niemand, het moeten toezien hoe je dierbare knokt, behandelingen ondergaat terwijl je zelf zo machteloos bent. Het soms niet durven uiten van je angst, want je moet allemaal vooral positief blijven..... Het Radboud Oncologie Fonds maakt onderzoeken mogelijk, onderzoeken die misschien wel voor die doorbraak zorgen. Want elke doorbraak begin met een klein onderzoek, een idee van een slimme vrouw, slimme man, slim persoon. Die personen werken soms dag en nacht aan onderzoeken waar ze in geloven, geven niet op als het tegen zit. Daarom loop ik voor het einde van dit jaar 75km en IK lig op koers, de donaties blijven wat achter ! Ik ben blij met iedere € die er gedoneerd wordt. Voor degene met een bedrijf..... donaties zijn belasting aftrekbaar 😉. Ik zou het super gaaf vinden als ik de €500 bij elkaar krijg. Dankbaar voor elke donatie. Wees lief voor elkaar, tel je zegeningen en koester het leven. Liefs Kirstin

Vandaag liep ik niet alleen voor al die dierbaren die kanker hebben en al die dierbaren die al zijn overleden. Vandaag liep ik ook een beetje voor mezelf. Nee, geen paniek. Komende week staat in het teken van preventieve onderzoeken. Maandag darmonderzoek en woensdag borstonderzoek. Ik probeer het niet tussen mijn oren te laten komen, maar ik voel wel een spanning. Misschien ook niet handig om deze onderzoeken een week voor de sterfdatum van mama in te plannen, maar ok. Nog even lekker gewandeld voordat ik vanmiddag met de voorbereiding voor maandag mag beginnen. Als er wat geld over is, zouden ze misschien iets kunnen ontwikkelen wat EN lekker smaakt EN effectief werkt. Tot die tijd..... Iedere donatie is en blijft welkom.

Het hoeft niet altijd groots en meeslepend. Gewoon een rondje wandelen vlak bij huis kan al heerlijk zijn. Elke stap brengt je dichterbij. Zo is het ook met onderzoek. Kleine pionier onderzoeken, kunnen leiden tot grote doorbraken. Daarom loop ik nu voor het Radboud oncologiefonds. Elke donatie is welkom.

De eerste kilometers heb ik gelopen. Op het strand, de plek waar je je hoofd leeg kan maken. De komende weken loop ik met dierbare in mijn hart die zijn overleden, vandaag liep ik met iemand in mijn hoofd die nog te jong is om te gaan. Die nog niet gemist kan worden als echtgenoot, vader en opa. De eerste berichten klinken heel hoopvol. Door meer onderzoek, wordt kanker geneesbaar. De oncologische afdeling van het Radbout staat aan het begin van dit onderzoek. Baanbrekend onderzoek, onderzoek dat gedaan wordt vóórdat het een groot onderzoek wordt. De pioniers zeg maar. Dáárom is dit onderzoek belangrijk. Ze doen het voorwerk van KWF zeg maar.