Verslag halve marathon Lage Vuursche Trail

Afgelopen zaterdag was het zover: de Lage Vuursche Trail halve marathon. Mijn eerste halve marathon en tevens mijn eerste trailrun ooit. Ik wist vooraf dus niet precies wat me te wachten stond. Een ding is me wel duidelijk geworden: trailrunning is niet gewoon hardlopen in het bos. De route ging over brede bospaden, smalle bospaden en paadjes waarvan je denkt ‘is dit wel een pad?’. Ook moest ik een stuk over de hei, steile heuveltjes en, jawel, boomstammen.

Op den duur leek het overigens meer op hardlopen in een moeras. Het weer was namelijk ontzettend slecht. Precies tijdens mijn loop was de regen het hevigst. Nu vind ik lopen in de regen niet erg, beter dan in de hitte, maar hierdoor werd de route buitengewoon modderig, wat het tempo best vertraagde. Vooraf had ik me geen specifiek doel gezet. In training liep ik gemiddeld tussen de 5:30 en 6:00 min/km, dus ik hoopte stiekem op een tijd van rond de twee uur. Uiteindelijk ben ik gefinisht met een tijd van 2:08:024 waar ik voor een eerste keer erg tevreden mee ben. Ook het lopen zelf ging goed. Ik raakte qua hartslag en ademhaling niet over mijn toeren. Pijntjes waren er tegen het einde wel, maar geen klachten waar ik niet doorheen kon bijten. Stoppen was sowieso geen optie.

De Lage Vuursche Trail is overigens echt een aanrader. Alles was goed geregeld en de vrijwilligers waren hartstikke aardig en enthousiast. Deze sfeer en het leveren van een prestatie maakt dat je eigenlijk meteen nog een keer wilt, maar dat kan ook de dopamine/adrenaline/endorfine (hoe heet dat) geweest zijn.

Als laatste wil ik natuurlijk iedereen ontzettend bedankten die gedoneerd heeft! Daar draait deze actie uiteindelijk om. Zoals op de actiepagina ook staat, is dit slechts de eerste in een reeks evenementen waarbij ik geld inzamel voor nieuw onderzoek naar betere stadiëring van darmkanker, ter ere van mijn vader. In januari ben ik terug met de tweede actie, tot dan!