2. Radboud Oncologie Fonds
  3. Vierdaagse 2024 wandelen voor onderzoek naar kanker
  4. Kilometers maken voor het Radboud Oncologie Fonds!

Kilometers maken voor het Radboud Oncologie Fonds!

Nadine Elfrink
van totaal € 1.000 (168%)

Zo’n 30 jaar geleden was ik me niet zo bewust van de impact van kanker. Tot mijn vader plots deze diagnose kreeg in het Radboud UMC en bijna 2 jaar later overleed na een heftige strijd. Sindsdien zijn er vele lieve mensen om me heen direct of indirect geconfronteerd met deze rotziekte. Gelukkig zijn sommigen hersteld, soms tegen alle verwachtingen in!
Dat hebben we te danken aan medisch onderzoek. Had mijn vader nu geleefd, zou hij – sportman in hart en nieren - een kans hebben gehad. In gedachten zie ik hem glimlachen wetende dat kanker het steeds vaker aflegt tegen de wetenschap.
Mijn eerste Nijmeegse 4daagse loop ik voor het Radboud Oncologie Fonds. Jullie bijdrage wordt enorm gewaardeerd!

Bekijk alle
€ 100 30-04-2024 | 23:14
€ 15 19-04-2024 | 14:02 Nadine, goede bezig en gewoon lekker doorgaan.! :)
€ 25 14-04-2024 | 17:40
€ 25 13-04-2024 | 20:03
€ 10 10-04-2024 | 22:43
Bekijk alle

Pieken, dalen en pepperspray

 26-04-2024 | 22:07 Deze week liep ik op 3 dagen een lange afstand, samen zo'n 65 km. De andere dagen geluierd en weinig productief achter de laptop gehangen. Misschien heeft ook de omgeving last van het slechte weer; ik ontmoet het nodige passief agressief gedrag. Maar vandaag schijnt na half 12 eindelijk de zon, dus op naar het mooie Ruurlo! De snelheid zit er goed in, ik geniet van de natuur en ben desondanks niet in jubelstemming. Een korte break halverwege in De Wildenborcherhof met de gebruikelijke koffie en appeltaart. Een paar kilometer verderop, in the middle of nowhere wordt ik aangesproken door een fietsende man die me langzaam nadert en daarna te dicht naast me komt fietsen. "Mag ik u verzoeken om aan de juiste kant van de weg te gaan lopen". Het is een forse man met een groot, rond en bleek gezicht. Ik blijf voor me uitkijken, mompel "jazeker" en vervolg mijn route. No way dat ik ga verplaatsen. Anderzijds heeft de situatie beslist iets griezeligs, deze man spoort niet. In geen velden of wegen iemand te bekennen, ook geen huizen. Ik denk na over de opties in een noodscenario en neem me voor -als ik dit overleef - thuis direct pepperspray te bestellen. "Dus u bent van plan om hier gewoon te blijven lopen?" hoor ik hem zeggen met een trilling in zijn stem. En ik zeg, kalm en vriendelijk, want dat lijkt me het beste "ja en dank voor de tip". Tot mijn opluchting fietst hij uiteindelijk door. Ik blijf nog lang op m'n hoede, snelwandelend van huis naar huis. En bij een tegemoetkomende fietser schiet m'n hartslag omhoog. Ik ontmoet het trouwens vaker, belerende mensen die in de overtuiging verkeren dat wandelaars links moeten lopen. Nadat de verkeerswet in 1991 is aangepast, mogen wandelaars kiezen aan welke kant van de weg ze lopen.  Overigens blijkt pepperspray verboden in Nederland, ontdek ik bij thuiskomst. Én dat ik 21 km lang rond de 6 km per uur heb gelopen, de snelste tijd tot nu toe.
Lees meer