Samen een vuist maken tegen speekselklierkanker

Bij speekselklierkanker ontstaan tumoren vaak in de grote speekselklieren, en soms in de kleine speekselklieren. Meestal bestaat een behandeling uit opereren en bestraling, soms gevolgd door hormoontherapie. Zodra er uitzaaiingen zijn vastgesteld zijn de behandelmogelijkheden voor speekselklierkanker beperkt. Prof. dr. Carla van Herpen: “Speekselklierkanker klinkt als één kankersoort, maar er zijn maar liefst 22 verschillende soorten. De overlevingskansen kun je daarom niet op één hoop gooien, dat is voor ieder van die 22 soorten weer anders. Dat maakt de behandeling van deze kanker en onderzoek hiernaar ook ­complex. Vanaf het moment dat we onderzoek zijn gaan doen naar speekselklierkanker zijn we deze soorten uit elkaar gaan halen. Daarnaast wordt gekeken naar het verhaal van de patiënt. Wat zijn de klachten en hoe gedraagt de ziekte zich.”

Meer onderzoek
Terwijl de overleving bij kanker steeds beter wordt, blijft dit bij een zeldzame kanker achter. Dat moet beter! Carla: “We zijn aangehaakt bij diverse internationale netwerken. Dat is broodnodig, want bij veel zeldzame vormen zijn de aantallen gewoon te klein om alleen in Nederland oplossingen te zoeken. Zo doen we onderzoek naar waarom de een wel goed op de behandeling reageert en de ander niet. We willen weten waarom immuun­therapie bijvoorbeeld niet zo effectief is bij speeksel­klierkanker. Hoe kunnen we dat verbeteren? Dat doen we onder andere door ‘organoïds’ te maken. Een organoïd is een kunstmatig gekweekt miniatuur­orgaan. Hierbij proberen we in het laboratorium te voorspellen hoe mensen in werkelijkheid reageren. Maar we doen ook onderzoek om te leren waar uitzaaiingen ontstaan en of deze uitzaaiingen ook ­allemaal hetzelfde zijn of andere eigenschappen hebben in het tumor DNA.”

Aanhaken bij bestaand onderzoek
Bij zeldzame kankeronderzoek probeer je aan te haken bij onderzoeken en innovaties die gebruikt worden bij veelvoorkomende kankers. Bijvoorbeeld, het PSMA-eiwit is een eiwit dat vaak op prostaatkankercellen zit. Door middel van een scan kunnen die prostaatkankercellen zichtbaar worden en als dat zo is kan gerichte therapie gegeven worden door aan PSMA een radioactief ­stofje te hangen. Op scans van prostaat­kanker patiënten zagen we ook de speekselklieren opkomen. Dat heeft ons getriggerd om bij speekselklierkanker patiënten eerst een studie naar beeldvormend onderzoek te doen. Doel van deze studie is om uit te zoeken of PSMA ook bij speekselklierkanker tot uiting komt en is af te beelden op een PSMA-scan. Hieruit voortvloeiend doen we vervolgstudie waarbij dezelfde behandeling als bij prostaatkanker wordt onderzocht bij speekselklierkanker.

Een betere toekomst
Met uw bijdrage maakt u het onder andere mogelijk dat in het Radboudumc studies worden gedaan naar speekselklierkanker. Met als doel dat de overleving en kwaliteit van patiënten met speekselklierkanker van leven beter wordt. Met name van patiënten waarbij de ziekte uitzaait of is teruggekomen. HIer zijn de verschillende studies en onderzoeken hard voor nodig. Daarnaast willen we hiermee ook onderzoek doen naar de primaire behandeling waardoor het mogelijk wordt om minder radiotherapie te hoeven geven bij bepaalde patiënten.

Hoofdonderzoeker: Prof. dr. Carla M.L. van Herpen
Mede-onderzoekers: Prof. dr. M. Gotthardt, Wim van Boxtel, Gerben Lasche

Helpt u Carla mee haar onderzoek te realiseren?  
Dat kan!

Klik op de 'Doneer nu'-knop. In actie komen voor het onderzoek van prof. dr. Carla van Herpen kan ook. Klik dan op 'Start actie'.

Wilt u liever uw donatie overmaken via ons rekeningnummer? Dat kan via NL34RABO 033 00 00 039 o.v.v. KP307581