Sedna
30
SEDNA
En dan is daar mijn verjaardag, ik word 63 en zit al bijna een jaar in de ziektewet. Het UWV belt om te vragen hoe het er na ongeveer 1 jaar voor staat. Daar is op dit moment maar 1 woord voor: hopeloos. Het liefst kreeg ik dit jaar voor mijn verjaardag als cadeau een beetje gezondheid. Ik stond er al die jaren te weinig bij stil, maar dat is echt het allerbelangrijkste. Snoep hoef ik dit jaar niet. Trekdrop wordt niet meer gemaakt (jammer) en de traditionele witte muizen smaken net als de rest van het eten nog altijd naar metaal.
Van Loes hoor ik dat Joerie op deze zondag in alle vroegte naar Hoensbroek is vertrokken om mijn cadeau op te halen. "Hè, hebben ze daar nog wat trekdrop gevonden in de reeds jaren gesloten mijnen?" "Nou, dat zie je straks wel". Rond 12 uur komt Joerie met zijn auto voorgereden. Remco moet er aan te pas komen om het cadeau uit de auto te tillen. Ingepakt is ie niet, dus ik zie gelijk wat het is. Een scootmobiel, het is er eentje (net als mijn rolstoel) van het merk Vermeiren uit België type Sedna van een paar jaar oud. Altijd van een oud vrouwtje geweest en zo goed als nieuw. En in dit geval bleek dat letterlijk zo. Bovendien alleen binnen gebruikt in een zorgcentrum over de gangen op weg naar het dagverblijf en terug naar de kamer. Een kilometerstand heeft ie niet, een kilometerteller ook niet. Maar hij gaat vooruit. Na wat gepruts is ie klaar voor gebruik. Nog even een uurtje aan de oplader en ik ben klaar voor een proefritje. "Pap, hij is nog niet verzekerd". "Nou en?" "Even op de stoep voor het huis heen en weer kan geen kwaad". "Doe je wel voorzichtig?"
En jawel dit gaat wel lukken. Op de eerste zondag van maart wordt traditioneel het zomerprogramma van de toerclubs op gang getrokken op zondagmorgen. Dus ging ik met mijn Sedna ook op stap. Je kent dat wel, zo’n geel hesje om voldoende op te vallen en gaan met die banaan. Natuurlijk ben je wel en niet blij met een scootmobiel. Niet blij omdat het moet, wel blij omdat je toch naar buiten kunt. Dus neem ik op deze zondag mijn eigen start van het zomerseizoen. Maar aan de bijna 10.000 kilometer van 2021 ga ik dit jaar niet komen. Mijn maximale snelheid is nu 8 kilometer per uur. Dat zou bijna 3,5 uur per dag zijn het jaar rond en onderweg ook nog eens dagelijks 2 keer stroom tanken. Nee, ik heb de openingsklassieker wel eens fijner beleefd, maar goed ik rij weer in de rondte. Als ik met mijn scootmobiel door het buitengebied van Veghel rij, denk ik weer aan een andere spreuk van ons pap: "Zo bende gezond en zo moete pisse!" Met andere woorden lieve mensen, geniet van de dag. Het kan zomaar voorbij zijn. En zoals mijn leraar Latijn op het gymnasium Bernrode in Heeswijk zei: "Carpe Diem". Ik weet het nog goed, in de lerarenkamer zag het daar altijd zwart van de witte paters van de Abdij van Berne.
Een week later vraagt Johan of ik mee ga naar de retro wielerbeurs in Nieuw-Vennep. Ik zeg gewoon ja, alhoewel het nauwelijks kan. Anders zit ik toch maar binnen te gapen en daar word ik alleen maar depressief van. Ik heb zelfs geen puf meer om mijn tanden te poetsen. Ook scheren doe ik niet meer dagelijks. Als we bij de beurs in een winderige en koude polder hebben geparkeerd, weet ik niet meer hoe Sedna in de juiste versnelling moet om ermee te kunnen rijden. Deze scootmobiel is een opvouwbare, die je als een soort van koffer op 2 wielen kunt voortslepen. Dat deed Johan keurig alvorens hem in de kofferbak te tillen. Hij schiet dan direct in de juiste stand om op die 2 wielen te rijden. Eénmaal weer uitgeklapt, staat Sedna in de blokkeerstand. Je moet zelf alles weer in de juiste stand zetten om er met 4 wielen mee te kunnen rijden. Mijn chemobrein slaat toe, ik heb de uitleg gehad, maar heb werkelijk geen idee meer welke handelingen en in welke volgorde ik die moet uitvoeren. Vanaf de parkeerplaats bellen we Joerie om advies en 30 seconden later gaan we dan toch richting beursvloer.
Foto 1: In de basis en in de gegeven omstandigheden uiteraard een fantastisch cadeau voor mijn 63ste verjaardag. Dank jullie wel daarvoor. Toch had ik liever Sedna helemaal niet nodig gehad.
Foto 2: Traditioneel trekken we op de eerste zondag van maart het wielerseizoen op gang en rijden we de lente tegemoet. Dit jaar wel op de 4 wielen tellende scootmobiel.